Makale

ANTİSOSYAL KİŞİLİK BOZUKLUĞU

01.01.1970

ANTİSOSYAL KİŞİLİK BOZUKLUĞU

Çocuklukta ya da ergenlik döneminde başlayan ve yetişkinlik döneminde de devam eden başkalarının haklarını hiçe sayma ve haklarına saldırı şeklinde görülen bir bozukluktur. Toplumda görülme sıklığı erkeklerde %3, kadınlarda %1 oranındadır. Yapılan araştırmalarda antisosyal kişilik bozukluğunun gelişimi genellikle psikososyal ve biyolojik nedenlere bağlanmaktadır. Ailenin düşük düzeyde bakım ve ilgisi, bireysel özgürlüklerin aile tarafından aşırı düzeyde kısıtlanmasının bireylerde antisosyal kişilik bozukluğunun gelişiminde etkili olduğu bulunmuştur.

Sık sık kavgaya karışma, dolandırıcılık, hırsızlık, kumar, aile ve sosyal ilişkilerde sorumsuzluk, suç işleme ve madde kullanımı antisosyal kişilik bozukluğunda yaygın olarak görülen belirtiler arasında yer almaktadır (Öztürk, 2002). Bu belirtilere ek olarak, çocukluktan itibaren başlayan yangın çıkarma, hayvanlara ve insanlara zalimce davranma, yaptığı davranışlardan dolayı pişmanlık ya da suçluluk duymama, başkalarını cinsel ilişkiye zorlama, düzenli olarak bir işte çalışmakta ve parasal sorumluluk üstlenmekte güçlük çekme (Geçtan, 1993) gibi belirtiler de gözlenmektedir. Antisosyal kişiler empati kuramazlar. İnsanları kandırmaktan ve acı çekmelerinden haz duyarlar. Yalan söylemek, insanları aldatmak bu kişiler için zevk vericidir. Antisosyal kişiler dürtülerini kontrol etmede zorluk çeker, sık sık kavgaya karışırlar. Sonucunu düşünmeden alkollü araba kullanma, hız yapma gibi davranışlarda bulunma, hem kendi hayatlarını hem de başkalarının hayatlarını tehlikeye atma eğilimindedirler.

Çocukluk çağında bu belirtiler gözlemleniyorsa davranım bozukluğu tanısı konmakta, 18 yaşından sonra ise antisosyal kişilik bozukluğu tanısı konmaktadır. Bu belirtilerde 30-35 yaşlarında duraklama ve genellikle 40- 50 yaşlarında da belirtilerde azalmalar olduğu gözlenmektedir (Öztürk, 2002).

Kaynaklar:

Sardoğan, M., Kaygusuz, C. (2006). Antisosyal Kişilik Bozukluğu Tanısı Almış ve Almamış Olan Bireylerin Duygusal Zeka Düzeyleri Açısından İncelenmesi.  Ege Eğitim Dergisi 85–102.

Geçtan, E. (1993). Psikodinamik psikiyatri ve normaldışı davranışlar. İstanbul: Remzi Kitabevi Yayınları.

Öztürk, M. O. (2002). Ruh sağlığı ve bozuklukları. 9. Basım. Ankara: Feryal Matbaası.