YEME BOZUKLUKLARI

Yeme bozuklukları ölümle sonlanma ihtimali olan ve ciddi risk taşıyan psikiyatrik bir bozukluktur. Yeme bozuklukları kadınlarda erkeklere oranla 10-20 kat daha fazla görülmektedir. Yemek bozukluklarında anoreksiya nervoza genellikle 14-18 yaşlarında, bulimia nervoza ise 18-19 yaşlarında başlamaktadır.

Anoreksiya nervoza, yiyecek ve kilo ile aşırı derecede uğraşı, kilo almayla ilgili aşırı endişe duyma haliyle seyreden psikiyatrik bir rahatsızlıktır. Hastalığın temel belirtileri zayıf bir görünüme sahip olma isteği, kilo almaktan aşırı derecede korku duyma, beden algısında bozukluk ve adet kesilmesidir. Kişide kilo almaya karşı aşırı bir korku olduğundan dolayı alınan yemek miktarı ciddi düzeyde kısıtlanmaktadır. Bu kişiler sıkı diyet programlarının yanında aşırı derecede spor yapma eğiliminde olmakta ve kilo vermeyi hedeflemektedir. Bunlara ek olarak, anoreksik kişiler yedikleri besinlerin kalori miktarını azaltmak için laksatif ve diüretik gibi ilaçlar da kullanabilirler. Bu kişilerde sağlığını tehdit edecek derecede kilo kaybı görülmektedir. Bu kişiler zayıflıklarının riskli boyuta geldiğini algılayamazlar.

Bulimia nervoza, kısıtlı bir süre içerisinde normal bir insanın yiyemeyeceği kadar fazla miktarda yemeğin tüketildiği nöbetler ve ardından gelen kusma atakları ile devam eden psikiyatrik bir rahatsızlıktır. Bu kişiler kontrolü kaybetmiş olmalarından dolayı yoğun bir şekilde suçluluk, utanç ve öfke duyguları yaşamaktadırlar. Anoreksiya nervozada olduğu gibi yediklerini dışarı atma ve kalori yapıcı etkilerini azaltmak için çeşitli yollara başvurmaktadırlar. Fakat anoreksiyadan farkı bulimik kişinin kilosu normal ya da normalden hafif fazla olmaktadır.  

Yeme bozuklukları vücuttaki birçok organın bozulmasına yol açmaktadır. Yeme bozukluğu tanısı almış bireylerde düşük tansiyon, nabız sayısında düşüş, kalp ritm bozukluğu, ani kalp durmaları, kusmaya bağlı olarak yemek borusunda yırtılma vb sorunlar, kabızlık, laksatif ilaç kullanımına bağlı bağırsak problemlerş, adet düzensizlikleri, kemik erimesi, diş minelerinde erime, kansızlık ve vücut direncinin düşmesi gibi ciddi fiziksel sorunlar görülmektedir. Hastalığın tedavisini geciktirmek hastalığın kronikleşmesine ve daha ciddi sağlık sorunlarına yol açacaktır.

Kaynaklar:

Demir; B., Kabakçı, E. (2001). Yeme Bozuklukları. Hacettepe Tıp Dergisi 32(2):125-131